Huzur

Ben yalın, kimsenin okumadığı bir şiir yazmak istiyorum bugün.
Kendim gibi yalnız bir şiir.
Kimsenin bilmediği açık kuyulara kapatılan bir kapak gibi yüzüm.
Nicelerini içinde terkettiğim.

Nicelerine su verdiğim.

Kendimden unuttuğum cümlelerim gibi, aydınlık, apansız güldüm.
Hüzünlü dediler ona da.
Oysa huzurluydu benim gülüşüm.

Gel çizgilerimle tanış, yeni bir çizgi ekledim senin için.
Huzurlu bir tebessüme ekleyeceğim.
İster yüzüme çiz bütün kötü sözlerini.
Ben seni de seveceğim terkettiğim her dost gibi.
İşte bu yüzden hem hüzünlü hem huzurludur benim gülüşüm.