Neme Lazım

Şimdi nefesimden bir iz arıyorsun camlarda. Oysa nefesimin buğusu bile çok uzak. Yanar döner renklerden kalan haybeden sözler sensiz. Ben hiç yokmuşum zaten biliyorsun. Sus söyleme kendine bile itiraf etme sakın beni sevdiğini. Sonra boğazın düğümlenir yutkunamazsın. Sonra kötü şeyler olur neme lazım, ağlaşır sarılırız, kuzular kırlarda oynaşır, bizim kuzularımız...

Sus sakın söyleme, kimse bilmesin kimseye deme pişman olduğunu, sonra kötü şeyler olur bak! Aklında kalırım, ağlamaklı bir gecede arayıverirsin bütün dertlerini dökersin, açık verirsin neme lazım. Ne zaman başına kalktıysam...
Bakma sakın resimlerime, evet belki kötü bir şey olur, ağlarsın. Bu gerçekten kötü bir şey. Ağlama, üzülürüm...
Sakın görme iyi yanlarımı, kötü yanım neyse... Sen bile açıklayamadın, açıklamandan tatmin olmadım. Eften püftendi onu bile anlamaya çalıştım. Haaa öyle mi, ondan mı dedim. Sahi sandın. Öyle san, neme lazım sonra kötü bir şeyler olur, sonra haksızlık etmişim diye düşünürsün, sevgiye boğuluruz. Boğarım seni sevgimden hiç gerek yokkken.
Küllendir, hiç beklemeden küllendir. Yani yak diyorum. Öyle zamanla falan değil bildiğin ateş işte. Kendi içindeki ateşle. Sonra neme lazım bir gün çıkıveririm karşına şaşırırısın. Canım.. dersin içinden, içten. Sonra kötü bir şey olur hiç gerek yokken, sarılırız, öpersin belki yanağımdan koklayarak. Ne gerek var.
Sonra kötü bir şey olur, özlersin işte, daha kötüsü var mı senin için.

Zuhal